------- เวียงมะโน-----
ตั้งอยู่ในเขตตำบลหนองตอง อำเภอหางดง จังหวัดเชียงใหม่
เป็นเมืองโบราณสมัยหริภุญชัย ตั้งอยู่เหนือสุดห่างจาก
เวียงหริภุญชัยไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ
ประมาณ แปดกิโลเมตร หลักฐานจากตัวอักษรที่พบใน
จารึกแม่หินบด ที่พบในเวียงมะโน ขนาดกว้าง ๒๑ เซนติเมตร
สูง ๓๗ เซนติเมตร หนา ๓ เซนติเมตร จารึกเป็น
อักษรมอญโบราณ เป็นภาษามอญ และ ภาษาพม่าโบราณ
แสดงว่ามีความสัมพันธ์กับหัวเมืองมอญ และ พม่า
ผังเวียงมะโน เป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า กว้างประมาณ ๗๕๐ เมตร ยาวประมาณ ๙๐๐ เมตร พบร่องรอยคูน้ำ และ คันดินเหลืออยู่บ้าง ด้านตะวันออกติดกับลำน้ำปิงเก่าซึ่งตื้นเขินแล้ว ใน เวียงมะโน มีวัดกลางเวียง เช่นเดียวกับ เวียง ในยุคหริภุญชัย
แต่มีขนาดเล็กกว่า และ มีจำนวนไม่หนาแน่น เท่า เวียงท่ากาน
การพบเครื่องปั้นดินเผาประเภท หม้อบรรจุอัฐิ ลายขูดขีดศิลปะหริภุญชัย เป็นเศษภาชนะ แตกกระจัดกระจาย อยู่ภายในเวียงเต็มไปหมด และ มีความหนาแน่น บริเวณด้านทิศตะวันออก
ที่ติดกับลำน้ำ ส่วนศิลปะสมัยล้านนา ประเภทเครื่องปั้นดินเผา
ก็พบเช่นกัน แสดงว่าเวียงมะโน มีความสืบเนื่องจาก
ยุคหริภุญชัย ถึง ยุคล้านนา
คุณมนตรี ปัญญาฟู FB: Montri Punyafu